وَ اجْعَلْ لِنَفْسِکَ فیما بَیْنَکَ وَ بَیْنَ اللّهِ اَفْضَلَ
تِلْکَ الْمَواقیتِ وَ اَجْزَلَ تِلْکَ الاَْقْسامِ، وَ اِنْ کانَتْ کُلُّها لِلّهِبهترین اوقات و باعظمت ترین ساعات را براى خود در آنچه بین تو و خداوند است اختصاص ده، هرچند همه کارها در تمام اوقات براى خداست.
آیا وقاعا ما شبی نیم ساعت را برای عبادت و خلوت با خداوند می گذاریم جدا از نمازهای واجب که به نوعی مجبوریم !
شهید مطهری ، کتاب آزادی معنوی ص 56
امام علی علیه السلام نمونه کامل اسلام است، هم عبادت، هم قضاوت هم تجارت و جامع الابعاد بود. در عبادت اول عابد بود. در عدالت و قضاوت برترین است. در کار و کسب روزانه تلاش دارد.
کتاب تعلیم و تربیت شهید مطهری ص 227
🔬 خودسازی و کار فرهنگی
بزرگان همیشه توصیه می‌کنند: هرمقدار کار زیاد داری، در شبانه روز یک ساعت را برای خودت بگذار. ممکن است شما بگویید من هیچ ساعتم برای خودم نیست، تمام اوقاتم برای خدمت به مردم است. نه، اگر تمام ساعات انسان هم وقف خدمت به خلق خدا باشد، در عین حال انسان بی‌نیاز از اینکه یک ساعت را برای خودش بگذارد نیست. این یک ساعت با اینکه برای خود است، ضرورت دارد و لازم است، و آن ساعتهایی که برای غیر خود است (با اینکه مفید و لازم است) جای آن را پر نمی‌کند. حالا یک ساعت که می‌گویند حداقل است. یک ساعت یا بیشتر در شبانه روز را انسان واقعاً برای خودش بگذارد؛ یعنی در آن لحظات برگردد به خودش، خودش را هرچه هست از خارج بِبُرد، به درون خودش و به خدای خودش باز گردد و در آن حال فقط و فقط او باشد و خدای خودش و راز و نیاز کردن و مناجات با خدای خودش و استغفار کردن.
